Şahinlerim güvercinleri Wimbledon maçlarından uzak tutar. Aile şirketim, Grand Slam’i rahatsız eden bir sorunu bu şekilde durduruyor.

Donna Davis, Wimbledon’da Rufus ile birlikte.

Ben Süleyman

• Donna Davis’in Harris’in şahini Rufus, Wimbledon tenis turnuvasının resmi güvercin avcısı.
• Andy Murray, Rafael Nadal ve Cornwall Düşesi, Rufus’un hayranları arasında.
• Claire Turrell’e söylediği gibi, Davis’in güvercinleri kibritlerden uzak tutma işi bu şekilde ortaya çıktı.
• Daha fazla haber için www.BusinessInsider.co.za adresine gidin.

Bu anlatıldığı gibi makale, Avian Çevre Danışmanları’nın 55 yaşındaki direktörü Donna Davis ile yapılan bir sohbete dayanmaktadır. Uzunluk ve netlik için düzenlenmiştir.

1985 yılında eşimle birlikte Avian Çevre Danışmanları’nı kurdum. Martıları ve güvercinleri korkutmak için Birleşik Krallık’taki Kraliyet Hava Kuvvetleri üslerinde ve un değirmenlerinde şahinleri ve şahinleri uçurduk; 153 yaşındaki All England Club’ın ofisimiz olacağını hiç düşünmemiştim.

Her zaman bir tenis hayranı oldum ama özellikle izlediğimi hatırladığım bir maç vardı: Pete Sampras 1999’da Wimbledon’da oynadığı zaman.

Aksiyonun tam ortasında çim sahaya bir güvercin kondu ve oyunu durdurdu.

Bu -sık sık- olduğunda, bir erkek ya da kız, araya giren kişiyi kovalamaya çalışırdı, ama çözümün bende olduğunu biliyordum.

Adı Hamish’ti. O bir Harris şahiniydi, yaklaşık 650 gram ağırlığındaydı, 120 santimetre kanat açıklığına sahipti ve saatte 45 km’ye kadar hızlarda uçuyordu. All England Kulübü’nü aradım, Hamish’in hizmetlerini teklif ettim ve haftalar içinde o en büyük kuş avcısı oldu ve düzenli olarak arazide devriye gezdi.

Rufus uçuşta.

Ben Süleyman

Hamish her hafta kulübede güvercinlerin tünemesini durdurmak için devriye gezer ve onları çimenliklerden uzaklaştırır, çim tohumlarını kemirmek için inerdi. Torunu – Rufus – şimdi onun ayak izlerini takip etti ve Wimbledon’da 14 yıl çalıştıktan sonra, turnuvanın sağlam bir fikstürü.

Sadece Rafael Nadal ve Andy Murray gibi profesyonel tenisçiler onunla tanışmak istemiyor, bir Amerikalı hayran Rufus gibi giyinmeyi seçti ve diğer hayranlar Rufus’u Twitter’da takip ediyor.

Rufus, Donna Davis’in kızı Imogen ile, atmaca 2014 turnuvasında Andy Murray ile tanışırken.

Getty Resimleri

Northamptonshire’da bir çiftlikte yaşıyoruz, ancak turnuva sırasında Wimbledon Köyü’nde kalıyoruz.

Bir aile şirketi olduğu için, yarışma günü eşim, kızım veya ben sabah 3:30’da kalkıp Rufus ile birlikte saat 4:30’da sahada olacağız. Ayrıca işin bölünmesine yardımcı olmak için iki şahin daha alıyoruz – Castor ve Pollux.

Sahaya varır varmaz, GPS takip cihazlarının takılı olduğundan emin oluyoruz ve 650 gram olan ideal uçuş ağırlıklarında olup olmadıklarını kontrol etmek için tartıyoruz.

Çok ağırlarsa, çok fazla yemişlerdir ve güvercin kovalama havasında olmayacaktır.

İlk bağlantı noktamız, Rufus’u serbest bıraktığım Merkez Mahkemesi.

Günün bu saatinde, kendimize ait bir yerimiz var ve bu büyülü. Burada çalışmak ve uçan şahinler olmak gerçek değil.

Bir şahini yeni bir mekana getirdiğinizde, ona nereye bakması gerektiğini el işaretleri ile göstermeniz gerekir. Ancak, 14 yıl sonra Rufus, çatının altında tüneyen güvercin olup olmadığını kontrol etmesi ve kuş istilacılarının piknik kalıntılarını atıştırabileceği Murray Dağı’nın üzerinden uçması gerektiğini biliyor.

Donna Davis, bu yılki turnuvanın birinci gününde Rufus ile.

Getty Resimleri

Genellikle devriye sorunsuz geçer. Bazen şahinlerden biri BBC’nin ses patlamasını tavşan sanabilir ve onu yakalamaya çalışabilir.

Rufus vahşi bir kuştur, bu nedenle bazen mahkemenin çatısında güneşlenir ya da bir suda banyo yapmak için yakındaki golf kulübüne uçar. Sadece bıldırcın, günlük civciv veya güvercin diyeti olan yemek için geri gelir. Kendi kendine bir güvercin yakalarsa ideal olmaz; bana geri dönmekle ilgilenmeyecekti.

Kuşlar, kalabalığın gelmeye başladığı sabah 9’a kadar mahkemelerde saatte 95 pound devriye gezecek. Castor ve Pollux, rahatlayabilecekleri ve banyo yapabilecekleri kiralık evimizde kuşhanelerine geri dönebilir ve Rufus medya turlarını yapmak için kalabilir.

Şahinleri Wimbledon’a getirirken gerçekten stresli bir anımız oldu.

2012’de birisi aracımızdan Rufus’u çaldı. Ama neyse ki, tüm medya ilgisine rağmen, adam kaçıran görünüşe göre pes etti ve üç gün sonra yoldan geçen biri Rufus’u kafesinde sağ salim bulduWimbledon Common’da.

Şahinleri şehrin manzaralarına ve seslerine alışmaları için küçük yaşlardan itibaren mekanlara getiriyoruz. Ancak Harris’in şahinleri çok uysaldır: Üç hafta içinde yemek yoluyla bir şahin yetiştirebiliriz. Onları beslememize alışınca özgürce uçmaya başlıyorlar.

Rufus, bu yılki turnuvada BBC TV kamerasında.

Getty Resimleri

Şahini bir levrek üzerine yerleştirerek ve kuşu kreans adı verilen hafif bir ipe bağlayarak başlıyoruz. Eldivenli elimizdeki yiyeceği atmacaya göstereceğiz ve kuş ödülünü almak için yumruğuna atlayacak.

Ertesi gün, bir adım daha geriye gidecek ve işlemi tekrar edeceksiniz. Tünekten üç metre uzaktayken ve şahin yiyecek almak için elimize uçarken, onu özgürce uçmasına izin vermek için rahatız: Artık bir besin kaynağı olduğumuzu biliyor.

Ayrıca peregrine şahinleri ve gyrfalcons ile çalışıyoruz.

Şahinler güvercinleri korkuturken biz martıları korkutmak için daha büyük şahinleri kullanıyoruz.

Kraliçe’nin Jübile’si için St. Paul Katedrali’nde çalıştık ve kamera ekiplerini ve güvenliği pike bombalayan martıları korkutmak için kuşlarımızı kullandık.

Modern, kentsel peyzajda eski bir sanat formunu sürdürülebilir bir çözüm olarak kullanabilmek inanılmaz. Güvercinler incinmez; sadece başka bir yere tünemeleri gerektiğini biliyorlar.

Rufus’un yakın gelecekte emekli olacağından korkmuyoruz. Dünyanın en yaşlı Harris şahini 30 yaşın üzerinde, bu yüzden Rufus henüz ergenlik döneminden geçiyor.